اگر هرگونه درد، احساس مور مور شدن یا بی‌حسی در انگشتان‌تان دارید، باید نگران احتمال وجود سندرم تونل کارپال باشید. این مشکلی شایع است که افراد با انواع شغل‌های مختلف از تایپیست گرفته تا قصاب را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این مشکل وقتی بروز میکند که روی عصب‌های میانی فشار وارد شود. این مشکل را در انگشت شست و تمامی انگشتان به جز انگشت کوچک احساس خواهید کرد. عصب میانی از مچ شما عبور میکند و از تونل کارپال می‌گذرد، مسیر باریکی که از استخوان و رباط ساخته شده است. اگر در مچ دست ورم ایجاد شده است، به خاطر این است که این تونل تنگ شده و به عصب میانی فشار می‌آورد که علائم این بیماری را ایجاد میکند. در موارد شدیدتر سندرم تونل کارپال ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. اما اگر به موقع متوجه آن شوید، روش‌های ساده‌تری همچون بستن مچ‌بند یا مصرف مسکن‌های ضد درد می‌توانند مشکل را حل کنند.
آتل‌بندی روشی است که این روزها بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرد، و مطالعات دلایل و توجیهات بیشتری برای استفاده از اسپلینت مچ را ارائه خواهد داد. علائم ملایم تا متوسط اغلب به صورتی غیرتهاجمی‌تری با استفاده از آتل‌بندی قابل درمان هستند، اما علائم شدیدتر معمولا نیاز به جراحی دارند. استفاده تمام وقت از آتل به روند بهبودی کمک میکند، و به بیماران توصیه می‌شود سعی کنند تا جای ممکن زیاد از مچ‌بندشان استفاده کنند.کلینیک تخصصی ارتوپدی فنی امید، یکی از بهترین مراکز تخصصی برای درمان و کمک به بیمارانی است که نیاز به خدمات ارتز دارند. جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره‌های زیر تماس فرمایید.
چه وقتی باید به پزشک مراجعه کنم؟
درمان به موقع کلید بهبودی سندرم تونل کارپال است. اگر علائم پایین را داشتید به پزشک مراجعه کنید:
- احساس سوزش، بی‌حسی، مور مور شدن یا درد در شست و دیگر انگشتان، این علائم هنگام خواب ممکن است شدیدتر هم شوند
- اجسام بیش از حد معمول از دست‌تان رها شوند
- احساس ضعف در دستان‌تان
مچ‌بند چگونه میتواند به شما کمک کند؟
بسیاری از مردم هنگام خواب مچ‌شان را خم می‌کنند. این کار باعث ایجاد فشار روی عصب میانی می‌شود. مچ‌بند میتواند مفید باشد چون مچ شما را در وضعیتی صاف و عادی نگه می‌دارد. مطالعات نشان داده است که بستن مچ‌بند در شب کمک بیشتری به کاهش علائم تونل کارپل میکند و بهتر است از اینکه هیچ درمانی صورت نگیرد. همچنین ممکن است بستن مچ‌بند در روز نیز برایتان مفید باشد، به ویژه حین فعالیت‌های سنگینی که فشار زیادی رو دست‌ها ایجاد می‌کنند. انجام حرکات تکراری یا فشار زیاد روی مچ میتواند علائم این بیماری را بدتر کند. اگر برای شغلتان مقدور است هنگام کار از مچ‌بند استفاده کنید. پس از برداشتن آن حتما مچ‌تان را همچون همیشه حرکت دهید. این کار کمک میکند ماهیچه‌هایتان شل و محکم باقی بمانند. ولی از فشار یا نیروی زیاد روی مچ خودداری کنید.
اسپلینت کوکاپ سندروم تونل کارپال یا مچ‌بند
وسیله‌ای که برای درمان تونل کارپال بسیار توصیه می‌شود چیزی است که به آن اسپلینت کوکاپ می‌گویند. همچون بسیاری از اسپلینت‌های تونل کارپال موجود، اسپلینت‌های شبانه کوکاپ سنگین بوده و دارای طراحی و ساختاری محکم هستند که دست‌ها و مچ را حین خواب در یک حالت نگه می‌دارند. بررسی‌های اسکلتی عضلانی صورت گرفته روی میزان عملکرد این اسپلینت‌های مچ دست تونل کارپال نتایجی در بر داشته است که لازم است به آن اشاره کرد. اسپلینت کوکاپ طوری طراحی شده که از چرخیدن دست فرد مبتلا به سندروم تونل کارپال در شب و هنگام خواب جلوگیری کند. با اینکه این وسیله به جلوگیری از پیچش دست‌ها هنگام خواب کمک میکند، همچنین ضعف‌های بریس‌های سفت و سخت را هم با خود دارد. همچنین بسیاری از کاربران گزارش داده اند که زیاد از پوشیدن آن به هنگام خواب راحت نیستند. شریک زندگی‌شان هم درباره وسیله سفت و سختی که شب‌ها می‌پوشند شکایت دارند.
آیا یک بریس واقعا موثر است؟
بریس‌ها به طور عمومی برای افرادی که سندرم تونل کارپال در حد ملایم تا متوسط دارند، بسیار مفید هستند. افرادی که از بریس استفاده کرده‌اند، گزارش داده‌اند که دوره علائم بیماری‌شان کوتاه‌تر شده است. همچنین، آنها کمتر احساس بی‌حسی، مورمور شدن و سوزش در مچ‌های خود را در زمان بیدار شدن از خواب تجربه کرده‌اند.
با این حال، مهم است به خاطر داشته باشید که بهترین بریس وجود ندارد و بهتر است مارک‌ها و نوع‌های مختلفی را امتحان کنید تا ببینید آیا درد شما را کاهش می‌دهند یا خیر. نتایج نهایی ممکن است به مدت 3 تا 4 هفته قابل مشاهده نباشند و نیاز به صبر و شکیبایی دارد.
آیا مسکن‌های ضد درد مفید هستند؟
برای بسیاری از افراد، NSAID ها (داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی) درد و التهاب ناشی از سندروم تونل کارپال را کاهش می‌دهند. این داروها را بدون نسخه هم می‌توانید از داروخانه‌ها تهیه کنید. موارد زیر انواع معمول این داروها هستند:
- آسپیرین
- ایبوپروفن(موترین، ادویل)
- ناپروکسن(ناپروسین، الیو)
این داروها می‌توانند به وضعیت شما کمک کنند اما بیماری را درمان نخواهند کرد. در بهترین حالت تسکینی موقت ایجاد می‌کنند تا بتوانید درمان‌های دیگری همچون بستن مچ‌بند را امتحان کنید و یا در کارهای روزانه‌تان تغییراتی بدهید.
چه چیزی میتواند سندروم تونل کارپال را بدتر کند؟
در طول روز سعی کنید راه‌هایی را برای کاهش فشار روی مچ‌دستتان پیدا کنید. موارد زیر را در ذهن داشته باشید:
- از خم کردن مچ دست به طور کامل به سمت بالا یا پایین خودداری کنید. بهترین حالت، وضعیت عادی و قرار گیری مچ دست در وسط دامنه حرکتی آن است
- دست‌‌هایتان را گرم نگه دارید. سرد بودن دستان میتواند درد و سفتی دست‌های شما را بدتر کند.
- تا جایی که ممکن است به دست و مچ‌دست استراحت دهید. بیش از حد از آنها کار نکشید
- در صورت امکان در کارهایتان تنوع ایجاد کنید تا از تکرار یک حرکت به صورت مداوم خودداری شود
- زیاد به خود سخت نگیرید. وقتی که با ابزار یا کیبورد کار می‌کنید، گرفتن ابزار و حرکات آرام از میزان فشار می‌کاهد.
“کپی فقط با ذکر منبع و لینک بلامانع است.”
