انگشت چکشی زمانی ایجاد می‌شود که به تاندون نازکی که مفصل انتهایی انگشت یا انگشت شست را صاف می‌کند آسیب وارد می‌شود. اگرچه به عنوان “انگشت بیس بال” نیز شناخته می‌شود، اما این آسیب می‌تواند برای هر کسی اتفاق بیفتد وقتی که یک شی (مانند یک توپ) به نوک انگشت یا انگشت شست برخورد کند و آن را بیش از حد مجاز خم کند این عارضه برای فرد پیش می‌آید. در نتیجه، شما دیگر نمی‌توانید نوک انگشت یا شست خود را صاف کنید.
آناتومی
تاندون‌ها بافت‌هایی هستند که عضلات را به استخوان متصل می‌کنند. ماهیچه‌هایی که انگشتان و انگشت شست را حرکت می‌دهند در ساعد قرار دارند. تاندون‌های بلند از طریق این ماهیچه‌ها تا مچ دست امتداد یافته و به استخوان‌های کوچک انگشتان و شست متصل می‌شوند.
تاندون‌های کششی در قسمت بالای دست قرار دارند و انگشتان را صاف می‌کنند. تاندون‌های خم کننده در کف دست انگشتان را خم می‌کنند.
در آسیب انگشت چکشی، هنگامی که جسمی به نوک انگشت یا انگشت شست برخورد می‌کند، نیروی ضربه‌ای تاندون کششی را پاره می‌کند. گاهی اوقات، یک نیروی جزئی مانند موقعی که می‌خواهید ملافه تخت را جمع کنید، باعث ایجاد انگشت چکشی می‌شود.
آسیب ممکن است تاندون را پاره کند یا تاندون را از محلی که به استخوان انگشت متصل می‌شود (فالانژ دیستال) دور کند. در بعضی موارد، یک تکه استخوان کوچک همراه با تاندون کشیده می‌شود. این اصطلاح را صدمه جداشدگی می‌نامند.
آیا این مورد شایع است؟
انگشت چکشی یک آسیب شایع و معمول است که می‌تواند برای هر یک از انگشتان دست شما اتفاق بیفتد. بیشتر آسیب‌های انگشت چکشی روی دست غالب تأثیر می‌گذارد.
انگشت چکشی معمولاً به عنوان “انگشت بیس بال” نیز شناخته می‌شود زیرا آسیب هنگام بازی بیس بال اغلب اتفاق می‌افتد. صدمه به تاندون زمانی اتفاق می‌افتد که توپ سخت (توپی که می‌خواهید آن را بگیرید یا به زمین بزنید) به نوک انگشت شما برخورد کند. انگشت چکشی را انگشت افتاده نیز می‌نامند.
علل
در ورزش، هر ضربه مستقیم به انگشتان کشیده شما در بیس بال (یا فوتبال، بسکتبال یا والیبال) می‌تواند تاندون نوک انگشت شما را پاره کند که به عنوان تاندون اکستانسور شناخته می‌شود. سایر ضربات مستقیم، حتی با فشار کمتر نیز می‌توانند همان تأثیر را داشته باشند.
آسیب دیدگی تاندون اکستانسور باعث می‌شود نوک انگشت صاف نشود.
تاندون مانند طنابی است که از الیاف کلاژن (پروتئین) تشکیل شده و عضلات شما را به استخوان‌ها متصل می‌کند. آسیب دیدگی انگشت ممکن است فقط بافت نرم تاندون را پاره کند. یا ممکن است تاندون را از استخوان نوک انگشت (فالانژ دیستال) دور کند. بعضی اوقات یک تکه استخوان با تاندون از جای خود دور می‌شود.
این عارضه بیشتر در مردان جوان هنگام فعالیت‌های ورزشی رخ می‌دهد. در کودکان، آسیب دیدگی بیشتر در اثر ضربه مستقیم، مانند خرد شدن انگشت لای درب اتفاق می‌افتد.
اگرچه ضربه شدید به تاندون علت بیشتر صدمات ناشی از انگشتی چکشی است، اما گاهی اوقات یک نیروی جزئی هم می‌تواند باعث آسیب دیدگی تاندون شود. آسیب‌های ناشی از ضربه کم بیشتر در زنان مسن، هنگام فعالیت‌هایی مانند پوشیدن جوراب یا مرتب کردن تخت خواب ایجاد می‌شود.
علائم
ممکن است انگشت شما بعد از آسیب دیدگی درد بگیرد و نوک انگشت شما آویزان شود. اما شما هنوز هم می‌توانید از دست خود استفاده کنید. گاهی درد اغلب با شکستگی استخوان همراه است. سایر علائم انگشت چکشی عبارتند از:
• قرمزی
• ورم
• کبودی
• درد
• عدم توانایی صاف کردن نوک انگشت، مگر اینکه از دست دیگر خود برای بالا نگه داشتن آن استفاده کنید اگر ناخن شما آسیب دیده و از جای ناخن جدا شده و یا خون زیر آن وجود دارد، ممکن است نشانه بریدگی یا شکستگی استخوان باشد. در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید، زیرا خطر عفونت وجود دارد.
خطر عفونت
اگر خون در زیر ناخن وجود دارد یا ناخن جدا شده است، خیلی مهم است که فورا به درمان آن بپردازید. ممکن است این علائم نشانه بریدگی بستر ناخن باشد، یا اینکه استخوان انگشت شکسته و زخم به سمت پایین استخوان نفوذ کرده است (شکستگی باز رخ داده است). این نوع آسیب‌ها شما را در معرض خطر عفونت قرار می‌دهد.
کمک های اولیه
برای تسکین درد و کاهش تورم، بلافاصله روی انگشت خود یخ بگذارید و دست خود را بالاتر از قلب خود نگه دارید.
معاینه پزشک
آسیب انگشت چکشی به درمان پزشکی نیاز دارد تا اطمینان حاصل شود که انگشت تا حد ممکن عملکرد خود را بازیابی می‌کند یا خیر. اکثر پزشکان توصیه می‌کنند تا یک هفته پس از آسیب دیدگی به دنبال درمان باشند. با این حال مواردی وجود داشته است که درمان تا یک ماه پس از جراحت به تأخیر افتاده و بهبود کامل حاصل شده است.
معاینه فیزیکی
پس از بحث در مورد سابقه پزشکی و علائم، پزشک انگشت یا انگشت شست شما را معاینه می‌کند. در طول معاینه، پزشک انگشت آسیب دیده را گرفته و از شما می‌خواهد که آن را به تنهایی صاف کنید. این عمل آزمایش انگشت چکشی نامیده می‌شود.
اشعه ایکس
پزشک شما به احتمال زیاد پس از آسیب عکسبرداری با اشعه ایکس را انجام می‌دهد. اگر در هنگام پارگی تاندون، قطعه‌ای از فالانژ دیستال دور شود و یا شکستگی استخوان بزرگتر باشد، در اشعه ایکس ظاهر می‌شود. همچنین با اشعه ایکس مشخص می‌شود که آیا آسیب استخوان‌های مفصل را از تراز خارج کرده است یا خیر.
درمان
آسیب‌های انگشت چکشی که درمان نمی‌شوند، معمولاً منجر به سفتی و تغییر شکل در نوک انگشت آسیب دیده می‌شوند. اکثر آسیب‌های انگشت چکشی بدون جراحی قابل درمان هستند. در کودکان، آسیب دیدگی انگشت چکشی ممکن است شامل غضروفی باشد که رشد استخوان را کنترل می‌کند. پزشک باید این آسیب را در کودکان به دقت ارزیابی و درمان کند، به طوری که انگشت دچار توقف یا تغییر شکل نشود.
درمان غیر جراحی
بیشتر آسیب‌های انگشت چکشی با آتل درمان می‌شود. آتل نوک انگشت را صاف نگه می‌دارد (در حالت کششی) تا زمانی که خوب شود. برای بازگرداندن عملکرد طبیعی به انگشت، آتل باید به مدت ۸ هفته تمام وقت پوشیده شود. این بدان معناست که باید هنگام استحمام از آن استفاده شود، سپس بعد از استحمام با دقت عوض شود. با خشک شدن آتل، شما باید انگشت آسیب دیده خود را صاف نگه دارید. اگر نوک انگشت به طور کلی افتاده باشد، بهبودی مختل می‌شود و شما باید آتل را برای مدت زمان طولانی‌تری بپوشید. از آنجا که پوشیدن آتل به مدت طولانی می‌تواند باعث تحریک پوست شود، ممکن است پزشک در مورد چگونگی بررسی دقیق مشکلات پوست با شما صحبت کند. پزشک شما همچنین ممکن است در طی ۸ هفته ویزیت‌های بیشتری را برای نظارت بر پیشرفت شما برنامه ریزی کند. به مدت ۳ تا ۴ هفته پس از دوره اولیه آتل زدن، به تدریج کمتر از آتل استفاده می‌کنید – شاید فقط در شب. درمان با پوشیدن آتل معمولاً منجر به عملکرد و ظاهر قابل قبول می‌شود، با این حال ممکن است بسیاری از بیماران حالت طبیعی و کامل انگشت را پیدا نکنند. برای برخی از بیماران، روند آتل بندی بسیار دشوار است. در این موارد، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که یک سنجاق موقتی را روی مفصل نوک انگشت بگذارد تا آن را به مدت ۸ هفته صاف نگه دارد.
تمرینات
پزشک یا درمانگر دست شما ممکن است به شما تمرین بدهند تا مفصل میانی انگشت آتل بندی شده شما سفت نشود. برای انجام این:
۱٫ دست خود را نگه دارید تا مفصل میانی در هر طرف حمایت شود.
۲٫ آن مفصل را خم کنید، قسمت آتل بندی شده انگشت خود را صاف نگه دارید.
۳٫ این کار را ۱۰ بار، ۴ تا ۵ بار در روز انجام دهید. هنگامی که آتل را بر می‌دارید، پزشک یا درمانگر شما ممکن است تمرینات دیگری را برای کمک به بازیابی مجدد حرکت در مفصل آسیب دیده انجام دهد. یکی از آنها تمرین بلاک کردن نامیده می‌شود:
۱٫ با استفاده از دست دیگر خود مفصل میانی انگشت آسیب دیده را پایین نگه دارید (بلاک کنید).
۲٫ آخرین مفصل خود را تا ۱۰ شماره خم کنید و سپس آن را تا ۱۰ شماره صاف نگه دارید.
۳٫ این کار را ۲ تا ۳ بار در روز، به مدت ۵ دقیقه انجام دهید. این برای کمک به بازیابی مجدد خم شدن و تقویت تاندون از اهمیت زیادی برخوردار است.
درمان جراحی
اگر در این قسمت شکستگی بزرگی وجود داشته باشد یا مفصل خارج از خط تراز باشد (در رفتگی ناقص) ممکن است پزشک جراحی را پیشنهاد کند. در این موارد، جراحی برای ترمیم شکستگی با استفاده از پیچ و پلاک برای نگه داشتن تکه‌های استخوان آسیب دیده، انجام می‌شود.در صورت عدم وجود ترک یا شکستگی استخوان، درمان جراحی انگشت چکشی به روش جراحی معمول انجام نمی‌شود. درمان جراحی تاندون آسیب دیده معمولاً به پیوند تاندون نیاز دارد – بافت تاندون از قسمت دیگری از بدن گرفته می‌شود که به آن گرافت می‌گویند یا حتی گاهی جراحی برای اینکه مفصل به صورت مستقیم جوش بخورد انجام می‌شود. در تصمیم گیری برای درمان این بیماری از طریق جراحی باید از یک جراح ارتوپدی مشاوره بگیرید.
