درمان دررفتگی مچ دست راست و چپ با بریس، ورزش و فیزیوتراپی

دررفتگی مچ دست به همراه شکستگی احتمالی از متداول‌ترین صدمات برای ورزشکارانی است که در فعالیت‌هایی مانند ژیمناستیک و ورزش های پر‌برخود مثل بسکتبال فعال هستند، می باشد و ممکن است منجر به دوری از ورزش مورد نظر برای چندین ماه شود. در صورت اجتناب از افتادن روی بازوی کشیده شده یا هر شرایطی که باعث افتادن بشود، مثل راه رفتن در شب یا روی سطح لغزنده، می توان از دررفتگی آرنج جلوگیری کرد.

دلایل

دررفتگی معمولا توسط افتادن روی دست کشیده شده اتفاق می افتد و ممکن است وقتی تلاش می کنید که نیافتید نیز اتفاق بیافتد. ممکن است افتادن با سرعت زیاد و ضربه سنگین همراه باشد، مثلا تحمل وزن کامل بدن، که می تواند منجر به کشش بیش از حد مچ دست و سبب دررفتگی و شکستن احتمالی استخوان اسکافوئید در مچ دست شود. سقوط از این نوع معمولا در طی ورزش های پر برخورد مثل فوتبال و راگبی، به سبب ضربات زیادی که دارند، اتفاق می افتند. ولی ورزش هایی مانند ژیمناستیک به دلیل اینکه دست‌ها بخش خیلی مهمی از حرکات پیچیده و سخت می باشند، خطر دررفتگی را در مچ دست به همراه دارند و همچنین هر ورزشی که به طور بالقوه خطر سقوط و افتادن بالایی داشته باشد، مثل اسکیت، دوچرخه و اسب سواری، می تواند منجر به این نوع صدمات شوند.

علائم

احساس درد و احتمالا تورم در مچ دست وجود دارد. ممکن است تغییر شکل واضح استخوان در جایی که صدمه رخ داده است دیده شود و ناحیه مورد نظر حساس به لمس و دردناک باشد. به دلیل مصدومیت، احتمالا دست صدمه دیده به طور قابل توجه ای ضعیف تر است و ممکن است بی حس نیز باشد. در بعضی موارد، ممکن است چرخاندن و حرکت دادن مفاصل مچ در هر جهتی بسیار سخت و آزاردهنده باشد.

تشخیص

• مشاهده دقیق دست صدمه دیده توسط پزشک ارتوپد
• ممکن است برای بررسی دقیق دررفتگی و التهاب از لمس کردن استفاده شود.
• ممکن است نوع و زمان صدمه به همراه علائم، پیشینه پزشکی و صدمات قبلی نیز مهم باشند.
• احتمالا تصویر x-ray برای بررسی صدمه به ساختار استخوان نیاز باشد.
• ممکن است در بعضی موارد، به اسکن MRI برای نمای بهتر به منظور مشاهده آسیب احتمالی رباط ها یا عصبی نیاز باشد.
• امکان تست عصبی عروقی غضروف ها نیز وجود دارد.

درمان دررفتگی مچ دست

جاانداختن

پزشک با پایین کشیدن مچ دست و اهرم کردن آرنج، آرنج در رفته را به مکان اولیه خود باز می گرداند. این روش درمانی به عنوان درمان جاانداخت شناخته می شود. داروهایی برای تخفیف درد، به دلیل دردناک بودن این روش درمانی، تجویز می شوند. بعد از جا انداختن، ممکن است مجبور به استفاده از آتل برای ثابت و بی حرکت نگه داشتن دست و آرنج باشد. بعد از چندین روز، احتمالا به ورزش هایی با حرکت کمتر به منظور افزایش تحرک و قدرت نیاز باشد.

مچ دست خود را بالا بیاورید

برای کاهش التهاب و درد، دست خود را بالا سر بیاورید. بعد از اینکه پزشک برای مچ دست گچ بست، نیاز به بالا نگه داشتن دست به مدت ۴۸ تا ۷۲ ساعت می باشد و احتمالا نیاز به انجام این عمل در طول شبانه روز خواهید داشت.

از یخ استفاده کنید

قرار دادن یخ روی مچ دست می تواند به توقف التهاب و تسکین درد کمک کند ولی باید دقت شود تا گچ خشک نگه داشته شود.

چند نکته برای قراردادن یخ روی مچ دست:

• بسته یخ (Ice Pack)را داخل حوله بپیچید تا از خیس شدن گچ جلوگیری کنید.
• اگر بسته یخ ندارید، از بسته سبزیجات یخ زده پیچیده شده در حوله استفاده کنید.
• یخ را روی مچ دست حداکثر ۲۰ دقیقه و هر سه ساعت یک بار، قرار دهید
• بر اساس توصیه پزشک، استفاده از یخ را به مدت سه روز یا بیشتر ادامه دهید.

از داروهای مسکن استفاده کنید

همانگونه که پزشک دستور داده، از داروهای مسکن تجویز شده یا بدون نسخه مثل ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم استفاده کنید. باید در مورد هر نوع داروی مسکنی با پزشک خود مشورت کنید تا از تداخل دارویی اجتناب شود. اگر بیماری هایی نظیر آنمی، آسم یا اختلاالت خونریزی ندارید، اجازه دارید از آسپرین استفاده کنید. از داروهای بدون نسخه می تواند به ده روز و یا طبق دستور پزشک استفاده کرد.

به یک پزشک جسمانی (تراپیست) مراجعه فرمایید

زمانی که پزشک دررفتگی را درمان کرد، ترمیم شروع می شود. با کم شدن درد، می توانید برنامه تقویت حرکتی را با کمک پزشک جسمانی شروع کنید. این عمل میتواند به تقویت تدریجی قدرت و کشش ماهیچه های اطراف مچ کمک کند تا تحرک کامل مفاصل را بدست بیاورد. در این دوره، صبور بودن و خودداری از فعالیت هایی که بهبود مچ دست را به تعویق می اندازند، مهم است. در صورت کاهش تحرک مچ دست به علت صدمه، پزشک یا تراپیست به شما مدت زمان مناسب توانبخشی و چگونگی تغییر برنامه های ورزشی را برای بهرمندی بیشتر از مچ دست، خواهد گفت.

بعد از جاانداختن مچ، درمان جسمانی به شما کمک می کند تا ماهیچه ناحیه آسیب دیده را تقویت کنید و دامنه حرکتی خود را به منظور به حداکثر رساندن عملکرد حرکتی دست، افزایش دهید. همچنین تراپیست ممکن است ورزش های خاصی را برای کمک به بازگردانی عملکرد کامل مچ دست شما، پیشنهاد بدهد. پزشک جسمانی درمان های خاصی را برای کمک به بازگرداندن قدرت تحرک طبیعی مچ دست شما انجام می دهد.

ورزش کنید

برنامه ورزشی خانگی یکی از مهمترین اجزاء توانبخشی است. تمریناتی که به طور مستقل در خانه انجام می دهید به تقویت درمان جسمانی شما کمک می کند.

برنامه ورزشی مرحله به مرحله ای که بعد از جاانداختن مچ، در طی فزیوتراپی دریافت می کنید، به شما در درک اینکه چه انتظاری از درمان دارید، کمک می کند. قبل از شروع این درمان، یا هر برنامه ورزشی دیگری، حتما با پزشک خود برای اطمینان از بی خطر بودن آن مشورت کنید.

دامنه حرکت مچ دست

بعد از استفاده از گچ طبی یا آتل بر روی مچ دست، وقتی که مچ دست شما در حال ترمیم است، ممکن است متوجه حس سفتی در ماهیچه‌ها و مفاصل اطراف مچ دست بشوید. این مورد امری عادی است و در اولین تمرینات ورزشی بعد از بازکردن گچ، باید به دنبال بازیابی کامل حرکات مچ دست خود باشید.

برای بازیابی تمامی دامنه حرکتی دست خود، موارد زیر را انجام بدهید:

• بازوی خود را روبروی خود صاف نگه دارید.
• به آرامی دست و انگشتان خود را به سمت بالا خم کنید، انگار به فردی اشاره می کنید که بایستد.
• دست صدمه دیده خود را با دست سالم خود بگیرید و به آرامی فشار بیشتری را با کشیدن دست و انگشت ها به سمت عقب ایجاد کنید.
• این حالت را برای ۵ ثانیه حفظ و سپس رها کنید.
• این حرکت را پنج بار تکرار کنید.
• هنگامی که بازوی شما در روبروی شما به صورت صاف قرار داد، مچ دست خود را به سمت پایین خم کنید
• به ارامی فشار را با گرفتن دست و بیشتر خم کردن آن تا حد ممکن افزایش دهید. این وضعیت را برای ۵ ثانیه نگه دارید.
• این حرکت را نیز پنج بار تکرار کنید.

پزشک جسمانی شما نیز ممکن است ورزش‌هایی مانند ریختن آب از پارچ یا حمل کردن کاسه ای از سوپ را برای شما تجویز کند تا روی دست خود انجام دهید. این کشش های پیشرفته مچ دست ممکن است دیرتر اجرا بشوند، تمرکز اولیه شما باید روی بازیابی انعطاف و کشش مچ دست باشد.

تمرینات گرفتن چیزی در دست

بعد از ترمیم مچ دست، وقتی پزشک گچ طبی را باز کرد، شاید متوجه این بشوید که توانایی دست شما در گرفتن و نگه داشتن وسایل کمتر شده است. احتمالا تراپیست تمرینات خاصی را جهت بهبود قدرت گرفتن وسایل، برای شما تجویز کند.

ورزش هایی که باعث بهبود گیرایی دست می شوند عبارتند از:

• گرفتن و نگه داشتن حوله ایزومتریک
• تمرینات مربوط به گیرایی دست با دستگاه دیجی فلکس (Digi-Flex)
• تمرینات گرفتن توپ ژله ای

در زمان انجام ورزش های گیرایی، مطمئن بشوید که هر حرکت را برای چند ثانیه نگه دارید وهمچنین با حرکات آرام و ظریف این کار را انجام بدهید. هر حرکت را ۱۰ تا ۱۵ بار تکرار کنید.

تمرینات پلاستیک ژله ای برای شصت و انگشتان

برای کمک به بهبود قدرت انگشتان بعد از جاانداختن، احتمالا پزشک جسمانی تمرینات پلاستیک ژله ای را به شما توصیه می کند.

پلاستیک ژله ای را بین انگشت شصت و دیگر انگشتان بچلانید و سپس بین دو انگشت دیگر این حرکت را تکرار کنید. همچنین می توانید پلاستیک ژله ای را به شکل لوله بلند گرد کنید یا به شکل حلقه در بیاورید و به دور انگشتان خود قرار دهید تا بر روی تقویت کشش انگشتان خود در مقابل مقاومت حلقه کار کنید.

تقویت ساعد و مچ دست

بعد از دررفتگی مچ دست، احتمالا عضلات اطراف مچ دست و ساعد به علت صدمه و دورانی که مچ دست بی تحرک بوده، ضعیف بشوند. پزشک جسمانی شاید تمرینات تقویت مچ دست با وزنه ورزشی را برای شما تجویز کند تا قدرت دست شما را بهبود ببخشد.

به یاد داشته باشید که به آرامی و با وزنه سبک شروع کنید. زمانی می توانید از وزنه سنگین تری استفاده کنید که قادر باشید با وزنه ۶٫۵ تا ۹٫۵ کیلوگرمی تمرین مشخصی برای تقویت مچ دست را انجام بدهید. با پزشک خود برای اطمینان از استفاده از وزنه مناسب بر اساس شرایط خاص خود مشورت نمایید.

با پزشک خود برای روند درمانی پس از تشخیص ملاقات کنید

جلسات خود را با پزشک معالج از دست ندهید و بلافاصله بعد از داشتن علائم زیر،توصیه های پزشکی را دریافت کنید:

• افزایش درد
• تداوم التهاب
• بی حسی در دست، انگشتان و مچ دست
• رنگ پریدگی انگشتان
• هر نوع تغییر شکل در مچ دست